door Armin & Hamp
Soms zijn er van die dagen die je niet begrijpt..
De winst van Gelre was mooi. Er is getraind, redelijke opkomsten, de punten die we wilde maken zijn gemaakt.
Natuurlijk valt er bij deze puberende blagen soms wat extra aandacht te halen. De aanloop naar deze wedstrijd is onrustig, veel “gespeel” op het veld tijdens de trainingen. Veel aan elkaar zitten en als het serieus uitleg-, voordoe- en leertijd is soms de aandacht in zijn geheel bij iets anders. Veel dansjes (Fortnite), gegiebel als kleine meisjes, aan elkaar zitten en vooral niet luisteren naar uitleg. Dit zien we dan ook netjes terug tijdens deze wedstrijd. Dit betaalt zich uit in een minder presterend team. Betekent het dan dat Dwingeloo combinatie niet mooi speelde?
Nou dat deden ze wel. De mindset van deze spelers was dik in orde. Wat een heerlijke ruwe pot, vette tackles, heerlijk om naar te kijken. De tegenstander was spot on, onze wing maar ook onze voorwaartsen werden zeker 75% van de gehele wedstrijd weggespeeld. Het ging hard op hard. Bij onze leeuwtjes was het tackelen, zoals al jaren ‘wel een dingetje’ om maar eens te zeggen. De tackles waren mooi als ze gemaakt werden en ze waren vooral heel vaak niet aanwezig.
Toch gingen we de eerste helft uit met slechts een 0 – 12 achterstand. Dat had veel erger gekund. Hamp en ik hebben geprobeerd het nog op te peppen, ondanks alles wordt er door het overgrote deel, soms buiten je standaard posities, mooi rugby op het veld gelegd. De aanmoedigingen van de kant, want het publiek was ruimschoots aanwezig, heeft niet mogen baten, Marten (de enige die voor het team een try wist te scoren) bleef wel komen, zo ook Tim en een paar fantastische acties van Noel en de een beetje geblesseerde Storm. Lars niet te vergeten, heeft mooi en goed werk geleverd op de wing, Adriano, niet te versmaden harde en mooie tackles. Individueel was er goed werk gespot. Jans groeit steeds meer in haar rol als Scrum-Half en weet ook meer de aansluiting te vinden met de hard werkende Sam op de Fly-Half positie.
Het mocht allemaal niet baten, ook niet het harde werken, alerte acties en eigenlijk bij iedere ruck stond ze er wel bij. De (Wo)man of the match …. Rosan. Wat een mooie pot heeft ze er van gemaakt. Blijf lekker door groeien zo… geweldig om te zien.
Dus was het allemaal k met p? Neeeeej, hebben we het verloren… helaas wel. Dat had niet gehoeven. De laatste 10 minuten van de wedstrijd kwamen we er echt in, helaas te laat en helaas zonder additionele scores op het bord. Dus met 5 – 22 moeten we de wedstrijd maar als verloren beschouwen. Jammer want er had meer in gezeten.
Normaal kom ik na de wedstrijd niet in de kleedkamer. Het team moet dit soort dingen samen ook kunnen oplossen. Vandaag moest ik nog wat ophalen en dan kom ik tussen alle treurige gezichten en discussies een heel erg lachende speler tegen? Ik zeg, waarom ben je dan zo vrolijk? “Ik ben altijd vrolijk….” Je hebt net verloren… geef ik nog aan. Dat schijnt niets uit te maken. Heel bijzonder om mee te maken. De rest van het team denkt hier toch wel anders over. Misschien daar maar eens wat aandacht aan geven.
Hoe dan ook… Dwingeloo gaat naar huis met een verdiende zege vanwege sterk en goed spel (vooral de tackles)… En onze leeuwen, moe gestreden, mogen de wonden even likken…. Maar niet te lang… want er staan nog meer mooie potten op het programma…
Moedig je zoon of dochter nog een keer aan om bij de trainingen de koppies er ff goed bij te houden. Dan zit er nog meer in dit vaatje…
Verder… voor alle hard werkende mannen en vrouwen…
Rust lekker uit en tot op het veld..
Gr.
Hamp en Armin
