Al gedurende drie weken was ERC’69 in de ban van de wedstrijd die op zondag gespeeld zou worden. Dat al een enorme vooruitgang ten opzichte van vorig jaar. Toen wisten de meesten niet eens tegen wie ze moesten spelen, anderhalf uur voor de wedstrijd zou beginnen. Er kan dus voorzichtig gezegd worden dat er een team is ontstaan. En daar bedoel niet mee dat er minimaal 15 man voor een wedstrijd aanwezig zijn, maar dat er onder de spelers een stukje fanatisme en ambitie schuil gaat. Dat mensen persoonlijke roem graag laten varen en kiezen voor een gezamenlijke overwinning. Tenslotte is rugby een teamsport en hebben we dit jaar een echt teamgevoel.
Zondag was de dag dat we konden laten zien wat we in deze competitie waard zijn. Ondanks de teamgeest die we dit seizoen vers hebben geschapen moet er natuurlijk wel gewoon gespeeld worden. Waar we vorig jaar in de eerste helft de Rams ruimte gaven om te spelen, pakte we ze dit jaar vanaf de eerste seconde vast en lieten ze niet meer gaan.
Binnen 10 minuten heeft Daniel McSherry de eerste penalty tussen de palen gelegd en waren de dapper strijdende Rams van slag. De eerste helft is helemaal bevochten in de 22 van The Rams, maar het daadwerkelijk penetreren van hun sterke verdediging kwam nog niet van de grond. In de tweede helft volgde al wel snel een volgende penalty kick en vervolgens nog een penalty door Daniel die allemaal hun doel troffen. The Rams had besloten bij elke mogelijkheid ook maar voor de palen te gaan.
Na ongeveer 60 minuten begon het vermoeien van de tegenstanders met onze lijn en snelle derde rij zijn resultaten af te werpen, Carles scoorde de eerste try en tegelijkertijd zagen de toeschouwers, dat de kopjes bij The Rams begonnen te hangen, ze waren moe en gebroken. Carles wist op dezelfde wijze nog een tweede try te scoren evenals de The Rams die nog fraai wisten door te breken met als gevolg dat de eindstand 23-10 was. Gelukkige gezichten aan de zijde van Enschede en haar supporters aan de zijkant.
Geen enkel team heeft de Rams tot nu toe tot stilstand kunnen brengen als hoe wij dat afgelopen zondag hebben gedaan. Daarnaast is er geen enkele ERC’69 speler zondag geblesseerd van het veld gegaan, niet onbelangrijk. We mogen er wel vanuit gaan dat als op bezoek mogen bij de The Rams dat we weer een flink zware pot voor de kiezen krijgen, want dit laten ze niet graag weer gebeuren.
Wanneer we als team blijven groeien, is er geen enkel team een verrassing voor ons. We hebben allemaal gezien waar we toe in staat zijn als we voor elkaar werken. Er valt nog genoeg te verbeteren en te schaven natuurlijk en dat zal altijd zo blijven zolang wij Rugby spelen.
Gelukkig is het qua zware potten nog niet voorbij dit seizoen komende zondag mogen we uit spelen tegen Bemmel en de week erop tegen de Big Bulls bij ons thuis. We moeten uitkijken geen makkelijke punten te verliezen om een mooie resultaat vast te houden.
Ik hoop dat jullie samen met mij, nu al zin hebben om te laten zien waar we toe in staat zijn dit seizoen.
Martijn Buiten
Geef een reactie