De gouden randjes van het Brakkentoernooi

Ik val maar direct me de deur in huis. Gewonnen hebben we niet, althans niet het hele toernooi. Om 7 uur in de auto, want het toernooi is in Breda deze keer… Dus best een stukkie kachelen. 8:45 tuut tuut…. We zijn aangekomen. Na een heerlijk donkere rit, RedBulletje achter de kiezen. Oogjes open, kleding uit pakken, plekje zoeken. De organisatie had een hele grote party tent voor ons opgezet? Wat aardig, laten we daar, met het oog op regen maar gaan zitten.

1, 2, 3 spelers druppelen al binnen, nog een paar helaas blijft de teller staan op 9. 9 spelers van de 19 die voor ons (Twente Red) in het veld mogen komen. Nou ik ben heel eerlijk, dat is minder opkomst dan ik had verwacht. Maar, met wat inleen van Zwolle die na ons moest spelen konden we om 9:50 (ongeveer, de organisatie liep wel iets uit) konden we het veld op. De eerste tegenstander werd grandioos onderuit gespeeld, Sparta/Dordrecht werd met een kansloze 0-5 van het veld gespeeld. En dat met een beperkt aantal vaste kern spelers… nou … we gaan eens kijken. De kopjes kwamen omhoog. Ondanks de kou, de wind en vooral de geen zon, was dit toch wel een leuk toernooi aan het worden.

Helaas moesten we de tweede wedstrijd ons gewonnen geven tegen Bredase Rugby Club 1. Met een 1 – 7 werden we afgedroogd. Zo… voetjes weer op de grond.. Zin in de rest van de dag…Kom maar op, zag je onze mannen denken…

Kleine uitdaging was het om de derde wedstrijd met een heel team, van 12 spelers te krijgen. Geen nood, we moesten tegen Twente blue, met 1 leen speler van hen, speelden we 10 a side. Leuke pot, dat wel, maar ook wel hard en fair. 2 – 8 werd onze blauwe variant ingemaakt. En op naar de volgende. De mannen werden al moe, geen wissels, volop spelen en bijna geen rust… Nou, Tegen Bredase Rugby Club 2, dat zal wel lastig worden. Na een F.A.N.T.A.S.T.I.S.C.H.E. wedstrijd van onze leeuwen werd er even een 7 – 0 score op de borden gezet.

Dat betekende dat we voor plaats 7/8 konden strijden. Met 1 verlies is het nou eenmaal onmogelijk om nog voor de winst te gaan. De uitverkoren tegenstanders RC RCC Bekaro, was een maatje te groot. Nog wat coaching trucjes geprobeerd. 3 leuke spelers van Twente Blauw meegekregen. Maar helaas het mocht niet baten. De speler en de coach van de andere kant waren een maatje te groot.

Dus 8ste op het toernooi, van de 18 mini teams 8ste worden, met eigenlijk maar 9 op elkaar ingespeelde spelers… Ik vind het knap, al zeg ik het zelf. Nou op naar huis? Nee nog even de beker uitreiking meekrijgen…

Tot onze verbazing…. 3 bekers mee naar huis:

1. De aanmoedigingsprijs
2. De sportiviteitsprijs
   En
3. Most Valuable Player van het hele toernooi.

De sportiviteit prijs is voor heel ERC’69, de aanmoedigingsprijs is voor de Mini’s en de MVP is een persoonlijke prijs natuurlijk. Voor de tweede keer dat ERC’69 zich als MVP leverancier op groot evenement laat zien. Iets waar we met zijn allen weer trots op mogen zijn, heel trots…

Volgende week weer een RDD dag, daar volgt voor de betrokkenen een app en mailtje over. Bedankt mannen voor vandaag… Deze nachtrust en het uurtje extra is meer dan verdient.

gr.
Coach, Trainer en FAN van de Mini’s