door Ik ga niet zo
heel veel schrijven over de wedstrijd zelf. Op de website van Groningen staat
een prachtig stukje over de belevenissen van Duuf, Halbe, GP en hun kornuiten
van afgelopen zondag. Vanzelfsprekend heb ik niet in alle opzichten dezelfde
wedstrijd gezien al de schrijver van al dat moois, maar alle lof aan Groningen
twee voor het neerleggen van een prima wedstrijd.
Wij hadden het
slecht zondag. En daar was eigenlijk maar één oorzaak voor. We waren niet
slecht in de scrums, niet in de line-outs. Er werd goed opgelopen en spelers
kwamen onder de bal. Het uithoudingsvermogen van spelers was goed. Sommige
spelers speelden zelfs gewoon een prima pot. Ons middenveld was zelfs gewoon
gevaarlijk, maar we slaagden er niet in om meer dan één fase te spelen. We
leden zo onvoorstelbaar veel onnodig balverlies dat ik er, om heel eerlijk te
zijn, een beetje (zeg maar heel veel) droevig van werd langs de kant van het
veld.
Vroeger ging het
in rugby om mauls, mauls en nog eens mauls. Lekker armworstelen. Tacklen in de
voorwaartsen was nergens voor nodig, want je hield je tegenstander gewoon tegen
en dan ging je lekker “vechten om de bal”. Heerlijk. Ik kan niet anders zeggen:
Heerlijk!
Maar dat is niet
meer. De regels werden aangepast omdat het niet zo leuk zou zijn voor de
toeschouwers om naar een voorwaartsen die plezier hadden te kijken (niemand die
de voorwaartsen wat had gevraagd); het spel moest sneller en met meer impact.
En ik moet
zeggen; het is leuk om naar te kijken. In een stadion en op de TV, maar als
speler mis ik de maul wel.
Ik vond
wedstrijden met veel mauls ook leuk om naar te kijken. In het stadion en op de
TV.
Maar het is hier
niet de plaats om een uitgebreide lofzang op de waarden van rugby; dat er
plaats is voor iedereen in een rugbyteam, over samenwerken, over samen trainen,
over het grote knuffelen dat de maul eigenlijk is. Althans niet nu. Misschien
dat ik er nog eens wat tijd voor uit ga trekken.
Nu gaat het rugby
om de ruck.
En onze rucks
waren bagger afgelopen weekeinde. We slaagden er niet in om een bal in te
brengen en dan rap een nieuwe aanval te lanceren. Daar moeten we dus op gaan
trainen. Net zo lang totdat de ruck net zo’n automatisme wordt als dat de maul
was voor lekker lopende teams in het verleden.
Vandaag op
training is daar een lekker beginnetje mee gemaakt. Met een wedstrijdvrij
weekeinde in het vooruitzicht had ik al het nare voorgevoel dat de opkomst
wellicht niet helemaal top zou zijn (en helaas was dat ook zo). Maar met de
mensen die er waren hebben we al wat eerste stappen gezet. Een nieuwe standaardoefening
waar we de rest van het jaar nog veel, heel veel mee gaan werken en we gaan er
nog veel meer doen.
Het viel mij ook
op dat er nogal wat vragen waren over de regeltechnische aspekten van de ruck.
Dat verbaasde mij wel enigszins. In vroeger tijden (u weet wel; toen de maul
nog populair was) kwam het heel vaak voor dat spelers niet helemaal op de
hoogte waren van de regels. Dat was niet zo heel raar. Niemand had een
regelboekje (en als je die wel had, dan hield je dat voor je (anders werd je
zonder enig gedraal gebombardeerd tot scheidsrechter (overigens nu ik dat punt
aanroer; Guus nog enorm bedankt voor het fluiten van de wedstrijd zondag (prima
gedaan)))). Maar nu, met het grote boze internet (voor de jongere spelers; er
was een tijd dat dat internet er nog niet was), is daar geen enkele reden voor.
De IRB heeft een uitstekende website met uitleg van de regels.
Hier kan je het stukje
over de rucks vinden.
De NRB heeft
overigens ook een fijne handleiding voor de beginnende speler (en voor de
ervaren oude rot natuurlijk): klik hier.
We slaagden er
ook niet in om de bal te winnen in de ruck van de tegenstander.
Dat begint met
tacklen. Om een ruck te forceren, moet er eerst getackled worden. Tacklen is
lastig, maar dat gaat beter. Om wat te kunnen winnen in de daaropvolgende ruck
moet het allemaal nog wel wat fysieker, maar dat gaat ook wel komen. Daar heb
ik het volle vertrouwen in.
En dan moeten we
met een zelfde mate van intensiteit de ruck aanvallen. Ook daar kan iedereen op
dat al eerder genoemde internet flink mee aan de slag. Het staat vol met tips
en info. Neem deze van de London Irish.
Gaan we ook doen.
Maar eerst
zaterdag lekker samen rugby kijken bij onze sponsor, Molly Malone. Aanvang
15u00.
Houdoe,
Nick.
P.S. Einduitslag: 7-31
