Alles over de tours van ERC….
Cambridge 2007
Alvast een wedstrijdverslag van de wedstrijd van zondag tegen de Cambridge Exiles, het vierde team van Cambridge RUFC. Het is geschreven door “Jesse” James Green:
Exiles drew 36-36 vs Enschede Touring Side.
Match report: The Exiles drew against our Dutch friends from Enschede.
The Easter weekend saw the Exiles host a Dutch touring side from
Enschede. Led by their captain, Ruud Stolk, the tourists arrived at
3pm on Easter Friday and were welcomed at the club by Jesse, Warren and
Jim Patterson. We were then treated to an evening’s entertainment where
we realised that we were hosting not only the most sociable side in the
world but also a side that was completely comfortable holding their
drink.
On Saturday they played Cantabs 1sts/2nds and lost the first half
heavily but drew the second half as the alcohol burnt off. Ryan Page
and Jonathan Madden were then subjected to an evenings entertainment
with the latter being held captive for the night at our club.
On Sunday at 3pm the Exiles kicked off against Enschede and led by a
couple of tries at half time. At the break we swapped the odd
numbers/players over and half the side played in Enschede shirts. The
game finished 36-36 and our thanks to the ref for keeping the game open
and flowing.
After the game Jesse announced his retirement from club rugby, although
he is still available for selection at the World Cup if required.
Warren Page took over the captaincy of the Exiles for 2007-2008,
assisted by Adam Hickin.
We swapped shirts with our Dutch friends and then took them on a pub
crawl around Cambridge, finishing at the Trailer of Life and then 22.
Warren Page did us proud as the new Exiles Captain. He may have lost
the “mirrors game” in the Anchor against Ruud but everyone was impressed
when he finished the game with his pants on his head.
We look forward to seeing our hosts again sometime soon and we are
grateful that the clubhouse is still intact. Everything is open for a
return tour to Enschede but realistically we might have to team up with
Cantabs or the Vanguards to get enough players to go along. Speak to
Warren/Adam if you are interested.
All the best…..Jesse
Eerdere Tours
Uit alle beschikbare gegevens (jaarverslagen, clubbladen etc.) is de hiervolgende opsomming samengesteld. Hoewel niet alle gegevens compleet waren denk ik wel dat er een vrij duidelijk beeld ontstaat van wat het begrip ‘op tour gaan’ nu precies inhoud. Vroeger sprak men eigenlijk meer van ‘op trip gaan’. Het is in ieder geval duidelijk dat eenmaal opgedane contacten in het buitenland in zoverre onderhouden werden dat er sprake was van een jaarlijkse uitwisseling. Het ene jaar ging je met je club naar het buitenland en het jaar daarop kwam die club vervolgens hier op bezoek. Aangezien onze club in 1969 is opgericht onder de naam Drienerlo-Tex, zullen we in dat jaar ook ons verhaal beginnen.
In het oprichtingsjaar werd ook meteen een heuse tour georganiseerd, voor het eerst in de hedendaagse geschiedenis gingen Enschedese Rugbyers hun kleuren (paars/goud) overzees verdedigen. Dat er vervolgens in geen enkel verslag of clubblad is terug te vinden of er gewonnen of verloren werd zegt waarschijnlijk genoeg. De tour ging naar het plaatsje Farnham Common net buiten Londen. In Farnham Common werd er gespeeld tegen de Farnham Common Drifters. Op het internet is er nog het één en ander over hen te vinden. Meer informatie was er helaas niet beschikbaar.
Dit seizoen ging er omstreeks Pasen een groep van 15 man en vrouw?? Op tour naar een club in de omgeving van Londen (Farnham Common Drifters?). Vervolgens werd er op 22 april een team van de Polytechnic Colege of North Londen ontvangen in Enschede.
Tijdens Pasen 1973 werd er op de THT (Technische Hogeschool Twenthe), tegenwoordig UT, voor het eerst een internationaal Paastoernooi georganiseerd. Op goede vrijdag werd er gespeeld tegen een team van de St. Nicholas Grammar School, dit team bestond uit jongens van 16-18 jaar. Er werd verloren met 40-4. ’s Avonds werd het team van de Farnham Common Drifters ontvangen in ’t Zömpke (bestond dit toen al Joris?) en ook was er nog een team aanwezig genaamd Oldham College. Helaas worden er verder geen uitslagen of gebeurtenissen genoemd.
Dit seizoen werd er een trip naar La Celle St. Cloud in Frankrijk georganiseerd. Daar werd het Enschedese team met champagne ontvangen op het Gemeentehuis met aansluitend een diner met nog meer champagne en wijn. De volgende dag bleek dat het team waar ze mee hadden zitten zuipen het 2de team was, de tegenstander bleek nl het totaal nuchtere 1ste team te zijn. Gevolg: verloren met 38-4.
Dit seizoen werd er in Enschede (en niet in Amsterdam) een heuse interland georganiseerd. Deze interland ging tussen de Impala’s en BAOR. Impala’s is, in navolging van Zuid Afrika/Springbokken en Australïe/Wallaby’s, de bijnaam voor het Nederlandse vijftiental. BAOR is een afkorting van British Army On the Rhine (vertegenwoordiging van alle britse legeronderdelen in Duitsland en Nederland). Het bezoekersaantal van deze wedstrijd was ca. 400 (meer dan in het Nationale Rugbystadion tegenwoordig).
Tour naar Engeland: Door 21 leden en Joop van cafe ‘de Pijp’ (wie kent hem niet?) werd van 23 tot 28 maart een bezoek gebracht aan de Ionians te Hull. Na een vermoeiende boot- en treinreis was er een hartelijke ontvangst op de club en bij de gastgezinnen. Er werd meteen deelgenomen aan een seven-a-side toernooi in Packington. Helaas werd er geen wedstrijd gewonnen. De dag werd besloten in het schilderachtige York. De volgende dag werd er gespeeld tegen Cleckheaton op een zeer modderig veld (opgehoogde vuilnisbelt), er werd nipt verloren. Na een lange avond in Leeds werd er gespeeld en verloren tegen het ‘Presidents’-team van de Ionians. ’s Avonds werd er in het clubhuis van de Ionians een disco-diner gegeven wat achteraf zeer geslaagd bleek te zijn. Op de vertrekdag werd er uiteindelijk toch nog een wedstrijd gewonnen van het 4de team van de Ionians.
Tour naar Frankrijk: Tourcommissie Gerard Tiemessen en Jan Heemskerk onderzochten 2 alternatieven, het eiland Guernsy en het Franse plaatsje Limoges. Besloten werd per trein af te reizen naar Limoges. Hier werd er een internationaal studententoernooi gehouden met Fransen, Engelsen, Polen en Zweden. Op donderdag 3 april vertrokken 19 man per trein naar Parijs en verder. Na aankomst werd er een wedstrijd gespeeld tegen Nantait (uitslag onbekend). Tijdens het toernooi werd er veel gespeeld tegen en veel verloren van de vele internationale teams. Eindconclusie een zeer geslaagd en gezellig weekend.
Paastoernooi in Enschede: Op 18 en 19 april werd er een paastoernooi georganiseerd in Enschede. Deelnemers waren Nanty Moel uit Wales, Old Sandbachians uit Engeland. Limoges LEC uit Frankrijk, RC Zwolle en natuurlijk Drienerlo-Tex. Enschede was duidelijk het zwakste team. Het toernooi werd gewonnen door de Old Sandbachians. ’s Avonds werd er gefeest in achtereenvolgens de Boortoren en de stad.
Op uitnodiging van de Old Sandbachians gingen de heren dit jaar bij hen op bezoek voor een lang weekend. Duncan Forsyth was ook van de partij. Op de heen- en terugreis trok Jan Heemskerk in zijn eigen creatie van ‘Linke Loetje’ vwwl aandacht. Het damesteam is dit seizoen op trip naar Londen geweest. Tourcommissaris van dit seizoen was de heer Dick van Vlooten.
De paasdagen werden dit jaar door een groot aantal clubleden in Parijs doorgebracht. Het was Guy Dumas die het verzoek van zijn broer overbracht om weer eens met RC Celle St. Cloud contact op te nemen. Deze club werd 8 jaar hiervoor al eens door de Drienerlo-Tex bezocht. Een team van noeste, nou ja noeste, organisatoren (Ed, Peter, Chris en Marleen) hebben er met de Fransen voor gezorgd dat er een fantastische trip naar Frankrijk kon worden gemaakt. 38 rugbyers(sters) zagen Parijs, Versailles, WIJN, WIJN en een hoop gezelligheid.
Helaas wordt de verslaglegging na 1983 een stuk minder, waarschijnlijk komt dit door de overgang van de campus naar een voetbalvereniging, Drienerlo-Tex wordt DTO, de kleuren veranderen van paars/goud naar rood/wit, de club gaat er ook meer en meer uitzien als een burgervereniging met een eigen jeugdafdeling. Zeker is in ieder geval dat er in deze periode van 7 jaar vele trips zijn geweest met de heren, dames en de jeugd. Kontakt was er bijvoorbeeld met Engelse militaire teams uit Duitsland (Munster en Dulmen). Ook zijn er trips naar Frankrijk en Engeland geweest.
Deze tour (georganiseerd door Age de Haan en ChrisJan Oppers) was mijn eerste trip met DTO. Net vers weggekocht bij het prachtige Oldenzaal samen met Edwin den Drijver en Danny van Eck, besloten we maar om met z’n drieen mee te gaan zodat we die stugge Enschedeers een beetje beter zouden leren kennen.
Dit jaar gingen we net over de grens naar een militaire kazerne in Munster. Voordat we het terrein opmochten werden de auto’s werkelijk helemaal binnenstebuiten gekeerd, omdat er op dat moment een aantal IRA-aanslagen waren gepleegd, ze liepen daar ook echt met de wapens in de aanslag te patrouilleren. Na kennisgemaakt te hebben met onze tegenstanders werden ons de slaapplekken aangewezen, we sliepen gewoon bij de soldaten op de kamers ( ze sliepen daar met een man of 3 op een kamer). Ik was blij dat op de heenweg mijn aftershave stuk was gegaan en mijn slaapzak had doordrenkt anders had Stef ’s nachts nooit de goeie slaapkamer weergevonden.
Deze tour, georganiseerd door Frank Groeliken en ChrisJan Oppers, ging naar het wonderschone Vlaamse land. We hadden van te voren een prachtige gele trui gekregen met daarop de tekst ‘De vlaamse meisjes zijn zo mooi, ze zijn zo mooi van voren’ + een stropdas met daarin ijzerdraad zodat je er makkelijk een glas bier in kon hangen. Met drie busjes gingen we op weg, gelukkig was er ook weer een Oldenzaalse afvaardiging mee (Tom Nijmeier, Dick Geisink en ondergetekende) om voor de broodnodige afleiding te zorgen, zoals gebruikelijk hadden we met z’n drieen al snel de achterbank van het populairste busje geconfisceerd. Toen we net 100km onderweg waren moest 75% zeiken, dus stopten we bij een tankstation, nadat iedereen uitgezeken was en we net de invoegstrook opreden was er ineens een noodstop. Het eerste busje stopte en a la de A-team vloog de schuifdeur open om een kotsende Edwin Bakker naar buiten te schoppen, deze had allereerst de plastic boodschappentas, waarin Menno z’n moeder allerlei lekkere dingen had gestopt, volgekotst. Eindelijk waren we weer onderweg, zonder verdere problemen arriveerden we in Gent waar we op een camping stonden vlak naast het Rugbyterrein. Het toernooi dat in Gent werd gehouden was zeer internationaal van engelsen tot scandinaviers. Onze prestaties weet ik niet meer zo goed behalve de wedstrijd tegen Orpington, na 2 dagen zuipen stond het 1 minuut voor tijd 12-12 toen we een Penalty mee kregen ongeveer 3 meter op onze eigen helft. Iedereen schreeuwde spelen, spelen, maar ChrisJan eigenwijs als altijd gaf aan dat hij op de palen wou schieten. Langs de kant werden er weddenschappen afgesloten op wie er zou winnen, die fantastisch spelende engelsen of dat dronken zooitje uit Enschede. Chris nam een aanloopen schoot, de bal zwabberde richting palen maar hij zag het al niet meer hij had zich namelijk omgedraaid en z’n handen in de lucht gestoken. En inderdaad de bal ging erdoor, de scheids floot af en we waren de helden van de dag.
Aan het begin van het seizoen 93/94 ging de deur van het clubhuis open en stonden er ineens 3 Ieren tegelijk aan de bar. Wayne Allen, Harry Toland en Ian Jones. Het eerste wat ze deden was een pint bier (zonder schuim) bestellen. Vervolgens waren ze er elke training en wedstrijd. Zoals vaker blijkt hebben zulk soort jongens een geweldige voorsprong qua techniek, inzet en mentaliteit.
Dit zeilweekend was gepland aan het begin van het seizoen, bedoeld voor teambuilding. Aangezien er niet zoveel spelers meegingen mochten de vrouwen ook mee. Normaal gesproken gaat een trip naar het buitenland, vandaar ook dat we naar Friesland gingen. Deelnemende personen (zie ook foto clubhuis) waren: Don Walsh, George Siebes, Wim Post, Charlotte Haug, Age de Haan, Watse Siderius, Claudi, Jeroen Diekman, Michael Laldhari, Jacques, Corald Jelgerhuis, Vincent Velthuis Roy Peeters, Richard van Dodeweerd, Regina, Wilbert ‘nooit op koopzondag’ van de Pieterman, mr. Casanova en Tonny ter Braak.
Met de achtereenvolgens trein/boot en weer trein gingen we naar Cardiff, waar we tegen de plaatselijke Canton Cardiff RFC zouden spelen. Deelnemers waren: Stefan Euverink (1ste tour), Nick den Uijl, Roy Peeters, Watse Siderius, Richard van Dodeweerd, Danny van Eck, Roy Mengerink, Tonny Lalkens, Dick van Vlooten, Wilbert ‘nooit op koopzondag’ van de Pieterman, Geert Kaalverink, George Siebes, Menno van Melle, Jeroen Diekman, Henk van de Zweerde Age de Haan, Wim Post, Don Walsh, Ton Spil en Tonny ter Braak.
Na een training, en eten clubgebouw vertrokken we met drie busjes richting tourbestemming. De stemming zat er goed in en onderweg werd al aardig geretourneerd. Bij de Tsjechische grens bleek dat een aantal snuggere rugbyers de paspoorten waren vergeten, zodat we via een smokkelroute het land moesten zien in te komen. We logeerden in een soort bungalowpark onder Praag. Bij aankomst begonnen we met trainen op een soort grasveldje en ’s avonds werd het barretje op het terrein leeggedronken. Een groot succes, waren de verschillende tourregeltjes met petjes en tourboekjes en als beloning een metalen rugbybal aan de ketting .
Vanwege het busongeluk in 1997 is er lange tijd niet meer op tour geweest tot seizoen 2001/2002. In seizoen 2001/2002 is er een tour naar Engeland geweest en in 2002/2003 en 2003/2004 een naar Gent. Verslagen hiervan zullen binnenkort geplaatst worden.Verder zijn we de laatste vier jaar naar Ameland geweest. Als voorproefje van het verslag van de laatste keer, kan je al vast naar de kampmuziek luisteren. Dit zal bij veel bezoekers van het beach rugby festival 2004 al of niet positieve herinneringen oproepen.